Αρθρίτιδα (Παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας, λαϊκή ονομασία - εναπόθεση αλάτων) είναι μια χρόνια ασθένεια των αρθρώσεων εκφυλιστικών -διυσυροφικών, στην οποία συμβαίνει η καταστροφή αρθρικού χόνδρου, κάψουλες αρθρώσεων και παραμόρφωση του ίδιου του οστού.
Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η οστεοαρθρίτιδα είναι μια ολόκληρη ομάδα κοινών ασθενειών που έχουν διαφορετικούς μηχανισμούς προέλευσης και στενής ανάπτυξης. Τις περισσότερες φορές υπάρχουν μεγάλες αρθρώσεις:
- Παραμόρφωση της αρθρίσεως της άρθρωσης του γόνατος (γονάρνθωση),
- Παραμορφωμένη οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης ισχίου (coksartrose),
- καθώς και οστεοαρθρίτιδα της άρθρωσης του ώμου.
Αυτοί είναι οι πιο σοβαροί τύποι οστεοαρθρίτιδας.
Η οστεοαρθρίτιδα των μικρών αρθρώσεων είναι λιγότερο συχνή. Τις περισσότερες φορές υπάρχει μια παραμορφωτική οστεοαρθρίτιδα των συνδέσεων διασύνδεσης των χεριών και των αρθρώσεων μετακάρποφιλου του αντίχειρα. Οι ασθενείς παρατηρούν τον πόνο στις αρθρώσεις διεπαφής, τη μείωση της κινητικότητάς τους, την εμφάνιση κοντά στις αρθρώσεις των σφραγίδων (οζίδια του Berons και του Bushar). Αυτός ο τύπος οστεοαρθρίτιδας εμφανίζεται συχνότερα σε γηρατειά. Υπάρχουν συχνά οστεοαρθρίτιδα των ποδιών.
Η πολυθύκωση ή η γενικευμένη οστεοαρθρίτιδα επισημαίνονται ταυτόχρονα με βλάβη σε διάφορες αρθρώσεις.
Αρθρίτιδα Οι αρθρώσεις της σπονδυλικής στήλης - σπονδυλορθόλης - ανήκουν στην ομάδα των σπονδυλικών παθήσεων, αν και έχει παρόμοιο αναπτυξιακό μηχανισμό με άλλη οστεοαρθρίτιδα.
Το κύριο κλινικό σύμπτωμα για την οστεοαρθρίτιδα είναι ο πόνος στην άρθρωση, η μείωση της κινητικότητάς του. Ειδικά συμπτώματα καθορίζονται στο στάδιο της αρθρίσεως και εξαρτώνται από το βαθμό καταστροφικών αλλαγών στην άρθρωση.
Τις αιτίες της οστεοαρθρίτιδας
Αρθρίτιδα Είναι συνηθισμένο να χωρίζετε τον εαυτό σας σε πρωτοβάθμια και δευτερεύοντα. Η πρωτογενή (ιδιοπαθή) αρθρίωση είναι αποτέλεσμα παραβίασης των διεργασιών αναψυχής και αυξημένου εκφυλισμού στον ιστό χόνδρου της άρθρωσης χωρίς αποκλίσεις στο έργο ολόκληρου του οργανισμού. Η δευτερογενής οστεοαρθρίτιδα εμφανίζεται ως αποτέλεσμα άλλων παθολογικών διεργασιών στο σώμα ή στην άρθρωση, οι οποίες έχουν ήδη υποστεί βλάβη από εξωτερικό αποτέλεσμα, με μερική καταστροφή των επιφανειών των αρθρώσεων.
Τις περισσότερες φορές, η τραυματική οστεοαρθρίτιδα διαγιγνώσκεται σε νεαρούς ασθενείς. Και σε ηλικιωμένους ασθενείς είναι οτιδήποτε, αλλά πάντα δυνατό να αντλήσουμε ένα σαφές όριο μεταξύ της πρωτογενούς και της δευτερογενούς οστεοαρθρίτιδας.
Αν και η ακριβής αιτία της οστεοαρθρίτιδας δεν μπορεί να προσδιοριστεί, είναι γνωστοί παράγοντες που συμβάλλουν στην εμφάνιση και την ανάπτυξη.
Μπορούν να διακριθούν οι ακόλουθοι τύποι αιτίων που συμβάλλουν στην ανάπτυξη της αρχικής και δευτερογενούς παραμόρφωσης.
Οι αιτίες της πρωτοβάθμιας αρθρίσεως είναι κληρονομικοί παράγοντες
Τα ακόλουθα κληρονομικά ασθένειες εντοπίστηκαν που μπορούν να προκαλέσουν την ανάπτυξη της πρωτογενούς οστεοαρθρίτιδας:
- Γενετικές διαταραχές στη σύνθεση του ιστού χόνδρου της άρθρωσης, ο οποίος οδηγεί στην επιταχυνόμενη καταστροφή του.
- Τα συγγενή ελαττώματα του μυοσκελετικού συστήματος (υπερσυνδόλιες από αρθρώσεις, δυσπλασία, επίπεδη πόδια και άλλα), τα οποία αποτελούν την αιτία του τραύματος ορισμένων τμημάτων του ιστού του χόνδρου της άρθρωσης και ως αποτέλεσμα της εμφάνισης οστεοαρθρίτιδας.
Διαπιστώθηκε επίσης ότι η παραμόρφωση της οστεοαρθρίτιδας των αρθρώσεων της Interpalanxes των άνω άκρων εμφανίζεται κυρίως στις γυναίκες και κληρονομείται από τη γυναικεία γραμμή.
Οι αιτίες της δευτερογενούς οστεοαρθρίτιδας
Η δευτερογενή αρθρέωση είναι αποτέλεσμα της βλάβης των αρθρώσεων. Αυτές οι ζημιές μπορούν να προκληθούν από διάφορους παράγοντες.
- Μηχανική βλάβη στις αρθρώσεις. Αυτή η ομάδα παραγόντων περιλαμβάνει διάφορους τραυματισμούς αρθρώσεων, ενδοεπιχειρησιακά σπασμένα οστά, με τη διαταραχή της άρθρωσης. Το ίδιο αποτέλεσμα οφείλεται σε σταθερή μικροσταθμοποίηση των αρθρώσεων ως αποτέλεσμα υπερβολικών σταθερών φορτίων τόσο στατικών όσο και δυναμικών (για παράδειγμα στην περίπτωση των αθλητών). Η παχυσαρκία οδηγεί επίσης σε υπερφόρτωση και τραύμα.
Ένας άλλος παράγοντας που έχει αρνητική επίδραση στις αρθρώσεις (κυρίως στο ισχίο) είναι μια λανθασμένη στάση.
Η δομή της άρθρωσης μπορεί επίσης να διαταράξει τη χειρουργική επέμβαση. - Κοινές ασθένειες. Η αρθρίωση μπορεί να οφείλεται σε φλεγμονώδεις ασθένειες των αρθρώσεων (οξεία και χρόνια αρθρίτιδα, αρθρίτιδα, πρωτογενή ασηπτική νέκρωση του οστικού ιστού κλπ.)
- Παραβιάσεις του μεταβολισμού, ασθένειες του ενδοκρινικού συστήματος, έλλειψη ορυκτών στο σώμα. Διάφορες διαταραχές του μεταβολισμού, η έλλειψη ασβεστίου, φωσφόρου και άλλων ορυκτών, βιταμινών και ιχνοστοιχείων προκαλούν αλλαγές στη σύνθεση των οστών και του χόνδρου, του αρθρικού υγρού, γεγονός που οδηγεί σε παραβίαση των διαδικασιών ανάκτησης και στη σταδιακή καταστροφή της σύνθεσης.
- Αυτοάνοσες ασθένειες (Ουρική αρθρίτιδα, χονδροκίνιο, αιμοχρωμόση, ψωρίαση, ρευματοειδή αρθρίτιδα), Ορμονική διαταραχές, έλλειψη οιστρογόνων Στη μετεμμηνόπαυση, οι γυναίκες οδηγούν σε αλλαγές στον ιστό των αρθρώσεων και στη σταδιακή καταστροφή τους.
- Αγγειακές ασθένειες (Αθηροκυστήση των πλοίων των κάτω άκρων, η ενεργοποίηση της ενδαρτηρίτιδας, των κιρσών φλεβών) επίσης Υποθεραπευτής Προκαλούν κυκλοφοριακές διαταραχές στους περιιατικούς ιστούς, κακή παροχή αίματος στο άρθρωση του υφάσματος και, ως εκ τούτου, δυστροφικές μεταβολές.
Ο αναπτυξιακός μηχανισμός της αρθρίσεως
Ανάπτυξη Αρθρίτιδα Ξεκινά με την καταστροφή του χόνδρου. Πιστεύεται ότι υπάρχει παραβίαση της κυκλοφορίας του αίματος στα τριχοειδή αγγεία του κερατοειδούς του κερατοειδούς. Δεδομένου ότι η διατροφή του χόνδρου συμβαίνει λόγω της απορρόφησης των θρεπτικών ουσιών από ενδοεπιχειρησιακά υγρά και γειτονικού οστικού ιστού, η διαταραχή της κυκλοφορίας οδηγεί στο γεγονός ότι ο χόνδρος χάνει σταδιακά την ελαστικότητα. Ως αποτέλεσμα, φαίνεται Πόνος και τραγάνισμα κατά τη διάρκεια των κινήσεων. Το πλάτος της στήλης της άρθρωσης μειώνεται σταδιακά, το οστό κατά μήκος των άκρων των αρθρικών επιφανειών σχηματίστηκαν Αιχμές οστεοφίας.
Τελικά, η άρθρωση παραμορφώνεται, το πλάτος των κινήσεων σε αυτό μειώνεται. Με αυτόν τον τρόπο, αναπτύσσεται μια ολοκληρωμένη αρθρίωση σε σχέση με τη γήρανση του σώματος. Η ανάπτυξη αυτού του τύπου οστεοαρθρίτιδας συνήθως λαμβάνει χώρα σταδιακά με την πάροδο των ετών.
Άλλες μορφές αρθρώσεων μεγάλων αρθρώσεων, όπως μετά από -μεταβολική, μεταβολική, αξέχαστη, δηλητηρίαση, έχουν αρκετούς άλλους μηχανισμούς ανάπτυξης, αλλά ως αποτέλεσμα λαμβάνουμε παρόμοιες αλλαγές στην άρθρωση.
Συμπτώματα αρθρώσεων των αρθρώσεων. Στάδια και βαθμοί αρθρίσεως
Το "Classic" είναι η ταξινόμηση της οστεοαρθρίτιδας που βασίζεται σε κλινικά και ακτινολογικά χαρακτηριστικά. Σύμφωνα με αυτό, τρία γήπεδα διακρίνονται στην ανάπτυξη της νόσου. Αντιστοιχεί στην ταξινόμηση από το βαθμό διατήρησης της αναπηρίας, που διακρίνει 3 βαθμούς οστεοαρθρίτιδα:
- Ο βαθμός οστεοαρθρίτιδας - η ασθένεια δεν εμποδίζει την εργασία, αν και περίπλοκη.
- II βαθμός αρθρίσεως - Η ασθένεια εμποδίζει το έργο του έργου,
- III βαθμός αρθρέματος - Απώλεια ικανότητας εργασίας.
Λαμβάνουμε υπόψη τα κλινικά συμπτώματα και τα σημάδια της οστεοαρθρίτιδας σε κάθε ένα από αυτά τα στάδια με περισσότερες λεπτομέρειες
Οστεοαρθρίτιδα του 1ου βαθμού (αρχικά στάδια της αρθρίσεως)
Στα αρχικά στάδια της νόσου το πρωί μετά από ήρεμη, δυσκαμψία και κίνηση δυσκολίας στις αρθρώσεις, η οποία σταδιακά αναφέρεται κάποια στιγμή μετά την έναρξη του κινήματος. Ίσως ένας περιορισμός της κινητικότητας στην άρθρωση. Ο "πόνος εκκίνησης" εμφανίζεται σε τακτά χρονικά διαστήματα (πόνος στην αρχή του κινήματος μετά από μια μακρά διαμονή σε ειρήνη). Κρουνές με αιχμηρές κινήσεις, αλλά δεν υπάρχει πόνος κατά τη διάρκεια της κίνησης. Ο πόνος σε αυτό το στάδιο της αρθρίσεως συμβαίνει μόνο με σημαντική και μεγαλύτερη πίεση και αποτρέπει την ηρεμία. Δεν υπάρχει πόνος μόνος και σε χαμηλά φορτία. Σε αυτό το στάδιο της νόσου, οι ασθενείς σπάνια βλέπουν γιατρό.
Δεν υπάρχει ορατό στην εικόνα ακτινοβολίας Χ με αρθρίωση του 1,4ου βαθμού ειδικών αλλαγών στην άρθρωση. Μερικές φορές μικρά οστεοφυτικά κατά μήκος των άκρων της άρθρωσης είναι ορατά, το χάσμα των αρθρώσεων είναι ελαφρώς περιορισμένο.
2 -Αρθογραφία (δεύτερο στάδιο της οστεοαρθρίτιδας)
Με την περαιτέρω ανάπτυξη της οστεοαρθρίτιδας, ο πόνος γίνεται πιο σημαντικός και αποκτά οξεία χαρακτήρα. Μια έντονη κρίση στη σύνδεση εμφανίζεται σε όλες τις κινήσεις, υπάρχει ένας αξιοσημείωτος περιορισμός της κινητικότητας στην κοινή (συμβατική συμφωνία), μια λειτουργική μείωση των άκρων, μια εξασθενημένη βιομηχανική των κινήσεων, αλλά η κοινή κινητικότητα εξακολουθεί να διατηρείται. Αυτό το επίπεδο χαρακτηρίζεται από μια αξιοσημείωτη ενίσχυση του πόνου από τις αρχικές δεξιότητες, γίνονται πιο έντονες και μακρύτερες. Κάτω από την επίδραση της σωματικής δραστηριότητας κατά τη διάρκεια της ημέρας, η συνεχή κόπωση, η αίσθηση της πίεσης στις πληγείσες αρθρώσεις, ο SO -που ονομάζεται "μηχανικός πόνος" εμφανίζεται από τη μείωση των δυνατοτήτων απορρόφησης σοκ του ιστού του χόνδρου της άρθρωσης.
Η καταστροφή στην άρθρωση είναι ήδη πολύ σημαντική, οι αρθρώσεις είναι ήδη μερικώς παραμορφωμένες.
Στις ακτίνες Χ, τα εντυπωσιακά οστεοφυτικά είναι ορατά, παρατηρούνται η στένωση της αρθρώσεως σε σύγκριση με τον κανόνα 2-3 φορές, τη σκλήρυνση του υποστρωτικού οστού και τον σχηματισμό κυστικών κοιλοτήτων στην επιφανειακή ζώνη.
Η οστεοαρθρίτιδα του 2ου βαθμού χαρακτηρίζεται από μείωση της ικανότητας εργασίας για την εκτέλεση ορισμένων τύπων εργασίας.
Αρθογραφία των 3 βαθμών (τρίτο επίπεδο αρθρίσεως)
Αρθρίτιδα Οι 3 βαθμοί είναι ένα σοβαρό, αμελητέο στάδιο της νόσου. Σε αυτό το σημείο υπάρχει:
- σημαντική παραμόρφωση της άρθρωσης (λόγω της ανάπτυξης των οστών και της συσσώρευσης υγρού στην κοιλότητα της άρθρωσης).
- Ένας έντονος περιορισμός των κινήσεων στη διατήρηση μόνο των κουνιστών κινήσεων.
- Έντονος πόνος όχι μόνο όταν κινείται, αλλά και σε μια κατάσταση γεμάτη ανάπαυση - σταθερός πόνος σε σχέση με αντανακλαστικές κράμπες των κοντινών μυών και την ανάπτυξη αντιδραστικής αρθρίτιδας.
- Φλεγμονή αρθρώσεων,
- Η ευαισθησία των αρθρώσεων σε σύγκριση με την αλλαγή στον καιρό.
- Οι μύες γύρω από το γόνατο είναι κακοί και ατροφικοί.
Ο άξονας των άκρων παραμορφώνεται, αισθητά ο Varus ή η καμπυλότητα του Valgus των ποδιών (δηλαδή με τη μορφή του γράμματος "O" ή "X").
Στην περίπτωση των Χ -παρατηρήσεων με οστεοαρθρίτιδα του 3ου βαθμού, παρατηρείται σχεδόν πλήρης εξαφάνιση της σχέσης της άρθρωσης, παρατηρείται σοβαρή παραμόρφωση των αρθρικών επιφανειών. Μπορούν να προσδιοριστούν τα ποντίκια των αρθρώσεων και η ασβεστοποίηση των παραρτυρικών ιστών.
Η ασθένεια προχώρησε πολύ σε 3 μοίρες, συχνά η αιτία της επίμονης αναπηρίας. Εκδηλώνεται ως εξής:
- Ο πόνος γίνεται σταθερός και επώδυνος: το περπάτημα και ειδικά η κάθοδο και η αναρρίχηση στις σκάλες - μια δύσκολη δοκιμή για τον ασθενή.
- Δυνατή κρίση σε μερικές κινήσεις, ελέγχεται καλά σε άλλους.
- Η παραμόρφωση των αρθρώσεων εκφράζεται έντονα, οι κινήσεις περιορίζονται μόνο από ένα μικρό εύρος ή ακόμα και αδύνατο.
Οι εικόνες δείχνουν την καταστροφή των ενδοεπιχειρησιακών δομών (συνδέσμους και μηνίσκου) καθώς και την πλήρη τριβή του χόνδρου και των σημείων σκλήρυνσης (αντικατάσταση λειτουργικών οργάνων και δομών του συνδετικού ιστού).
Αρθρέωση του 4ου βαθμού
Η κατάσταση της πλήρους καταστροφής της άρθρωσης ΑρθρίτιδαΕάν η άρθρωση σταματήσει πλήρως, συχνά διαφοροποιείται σε ξεχωριστό βαθμό οστεοαρθρίτιδας. Υπάρχει ένα SO -που ονομάζεται "αποκλεισμός άρθρωσης" - ένα σύνδρομο οξέος πόνου, στο οποίο ακόμη και η περιορισμένη κίνηση σε μια άρρωστη άρθρωση είναι αδύνατη. Ο τέταρτος βαθμός οστεοαρθρίτιδας συνοδεύεται από αφόρητο πόνο στις αρθρώσεις που δεν απομακρύνεται ακόμη και από ισχυρή φαρμακευτική αγωγή και εντατική φυσιοθεραπεία. Είναι δυνατή μια πλήρης αγκυλόζη (άρθρωση σύντηξης) ή Neoart Rose (σχηματισμός ψευδούς άρθρωσης μεταξύ των εκτοπισμένων άκρων των οστών). Το ανεξάρτητο κίνημα και στις δύο περιπτώσεις είναι σχεδόν αδύνατο.
Στις εικόνες, η συγχώνευση των συνδέσεων οστών στο κοινό κενό είναι ορατή. Η ανάπτυξη της νόσου σε αυτό το στάδιο σχεδόν πάντα σημαίνει μια αναπηρία που μπορεί να προληφθεί μόνο με την εμφύτευση της τεχνητής κοινό προθέσεων.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας στα αρχικά στάδια της νόσου
Είναι καλύτερο να αντιμετωπίζουμε την οστεοαρθρίτιδα όσο το δυνατόν νωρίτερα με την εμφάνιση των πρώτων σημείων - τραγάνισμα στις αρθρώσεις, δυσκολίες κίνησης. Σε αυτό το στάδιο, η φαρμακευτική αγωγή είναι χρήσιμα χονδροπροστάτες που βελτιώνουν τη δομή του χόνδρου και των ορυκτών συμπλοκών βιταμινών.
Η ιατρική φυσική αγωγή, η κατάλληλη διατροφή και τα προληπτικά μέτρα είναι σημαντικά. Θα πρέπει να σημειωθεί ότι η πρόληψη της οστεοαρθρίτιδας έχει επίσης μεγάλη σημασία για να αποφευχθεί η επιδείνωση της νόσου.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας 2 - 3 μοίρες
Παρόλο που είναι ήδη αδύνατο να θεραπευτεί πλήρως η οστεοαρθρίτιδα 2-3 βαθμών, η διαδικασία της ανάπτυξής της μπορεί να ανασταλεί αισθητά. Η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας σε αυτό το στάδιο περιλαμβάνει τις ακόλουθες φάσεις:
- Αφαιρέστε ή μειώστε το σύνδρομο πόνου
- Αφαιρέστε τη φλεγμονή στην άρθρωση.
- Βελτιώστε την αποκατάσταση του χόνδρου και επιβραδύνετε τις εκφυλιστικές διεργασίες σε αυτό.
Σε οξύ χρόνο, η θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας αρχίζει με την εξάλειψη του πόνου. Για το σκοπό αυτό χρησιμοποιούνται μη -θορματικά αντιφλεγμονώδη φάρμακα (NSAID). Είναι δυνατές ενέσεις κορτικοστεροειδών. Είναι απαραίτητο να μειωθεί το φορτίο στη σύνδεση. Δεν μπορείτε να τρέξετε ή να σταθείτε πολύ και να σηκώσετε βαριά αντικείμενα.
Μετά την αφαίρεση του συνδρόμου οξείας πόνου, το κύριο καθήκον είναι να εξασφαλιστεί η ενεργοποίηση των διεργασιών ανάκτησης στον αρθρικό και περιατικό ιστό στο μέτρο του δυνατού: βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, αυξημένος μεταβολισμός, εξάλειψη των φλεγμονωδών διεργασιών. Οι χονδροπροστατευτές, η αγγειοδιασταλτική φαρμακευτική αγωγή καθώς και οι θεραπευτικές ασκήσεις και η φυσιοθεραπεία συνταγογραφούνται.
Θεραπεία της οστεοαρθρίτιδας 4 βαθμοί
Σε αυτό το στάδιο της νόσου, η άρθρωση καταστρέφεται σχεδόν εντελώς. Σε αυτή την περίπτωση, υπάρχει ένα αποτέλεσμα - η λειτουργία και η αντικατάσταση της ασθενείς σύνδεσης με ενδοπροστασία. Η ενδοπροστασία βελτιώνει σημαντικά την κινητικότητα της άρθρωσης και επιτρέπει στον ασθενή να επαναλάβει την ενεργό ζωή προκειμένου να απαλλαγεί από τον πόνο.